... είναι πάλι και κάτι μέρες- μάλλον κάτι νύχτες,Ναι, πιο σωστά νύχτες - χωρίς σκοτάδι και χωρίς φεγγάρι, χωρίς φώτα και χωρίς ξαπόσταμα…

- HelloYou don’t…

This is not how the story ends... The proboscis of wisdom sucks upon a succulent decomposition of potential, whilst a narcissistic array of grim facades ejaculates acid in sheer hedonism. The failure, even to fail, exponentially subtracts the negativity…

Γράφω στίχους που εκσπερματώνουν χωρίς οργασμό /Λουσμένους με τα ξερατά του νόμου και της τάξης /Πρησμένους σαν τα μάτια κυνηγημένου…

όταν πεθαίνει, έστω και τελευταία, κληροδοτεί στο τίποτα τα όλα.και εξορισμένη ούσα από την αντίληψη τηςαυτοαναιρείται- λάθρα πια - έξω από…

Φεύγουν οι άνθρωποι μας, ο ενας μετά τον αλλο, πλήρεις ημερών, μα φεύγουν. Περαν της απουσίας, η οποία προσδίδει μια εκκωφαντική υπόσταση…